Foto

ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահության ձևաչափի վերականգնումն օրակարգային է

Ինչպես հայտնի է մայիսի 22-ին Բրյուսելում ԵԽ նախագահ Շառլ Միշելի միջնորդությամբ տեղի էին ունեցել Փաշինյան-Միշել-Ալիև եռակողմ բանակցությունները։ Այդ հանդիպումից հետո տարբեր շրջանակներից քննադատություններ հնչեցին Բրյուսելի հասցեին, այս տարափը լուրջ անհանգստություն է առաջացրել Եվրոպայում: Մայիսի 23-ին Միշելի տարածած հաղորդագրությունից, հունիսի 1-ին ԵԽ նախագահի խոսնակի անունից տարածված պարզաբանող հայտարարությունից հետո օրերս տարածաշրջան ժամանեց Հվ. Կովկասում ԵՄ հատուկ ներկայացուցիչ Տոյվո Կլաարը, ով հանդիպումներ է ունեցել Նիկոլ Փաշինյանի և մի շարք այլ ՔՊ պաշտոնյաների հետ։

Ի դեպ՝ ավելի վաղ՝ եռակողմ բանակցությունների արդյունքներով Միշելի տարածած հայտարարությունն ու արած շեշտադրումները քննադատելու փորձ կատարեց հենց Նիկոլ Փաշինյանը, ով ԱԺ-ում մայիսի 25-ին նշել էր, թե քննարկումների արդյունքում կողմերի միջև ձևակերպումների շուրջ համաձայնություն չի եղել, ԵԽ նախագահը որոշել է հայտարարություն անել, որը հնարավորինս շատ էլեմենտներ կարտահայտեր երկու կողմերի դիրքորոշումներից:

Ընդհանուր առմամբ ստացվում է, որ հայաստանյան ընդդիմադիր շրջանակների բարձրացրած բողոքի ալիքն այս գործընթացի նկատմամբ ԵՄ-ին ստիպել է տեղում պարզաբանել իրավիճակը բրյուսելյան գործընթացը չտապալելու նպատակով, հատկապես, երբ դրա նկատմամբ ժամանակ առ ժամանակ անվստահություն է հայտնում նաև ռուսական դիվանագիտությունը: Հավելենք, որ Կլաարը Երևանում փորձել է մեկնաբանել հայկական կողմի մտահոգության հիմնական թեման, որն առնչվում է Ղարաբաղի ապագա կարգավիճակին, Ղարաբաղի մասնակցությանն այդ կարգավիճակի հստակեցման գործընթացին, սակայն, ըստ էության, այդ պարզաբանումները չեն փարատելու որևէ մտահոգություն: Իր խոսքում նա հայտարարել է, թե տևական և արդար խաղաղության համար պետք է քննարկում լինի հիմնական բոլոր հարցերի շուրջ՝ շահագրգիռ բոլոր կողմերի մասնակցությամբ, նա նշել է, որ Ղարաբաղի հայերը, իհարկե, մի կողմ են, որոնք պետք է լինեն լուծման մաս՝ ինչ ձևով էլ դա տեղի ունենա: «Ղարաբաղում ապրող մարդիկ հիմնարար շահագրգռվածություն ունեն համապարփակ կարգավորման հասնելու հարցում: Եվ անձամբ ես չեմ տեսնում, թե ինչպես կարող ենք հասնել նման կարգավորման՝ առանց այդ մարդկանց կարծիքն ու տեսակետը հաշվի առնելու»,- նշել է նա։

Ընդգծենք, որ Արցախի անորոշ կարգավիճակի վերաբերյալ էլ Տոյվո Կլաարն ասել է, թե հիմա ամենակարևորն է փորձել առաջ մղել գործընթացը՝ արձագանքելով դիտարկմանը, թե մինչ Երևանը խոսում է ՄԽ մասին, Բաքուն պնդում է, որ Ղարաբաղի հարցը փակված է, եռանախագահությունն էլ կարող է լուծարվել: Հատկապես ուշագրավ էր, որ Կլաարը որևէ կերպ չի խոսել Ղարաբաղի կարգավիճակի թեմայից, այլ միայն գործընթացն առաջ մղելուց և Ղարաբաղի հայերի կարծիքը հաշվի առնելու կարևորությունից:

Թեմայի հետ կապված Մարիա Զախարովան ասել էր, որ ՌԴ-ն տեսնում է ԵՄ-ի կողմից ամենաբարձր մակարդակով եռակողմ համաձայնագրերի գործընթացին միջամտելու համառ փորձեր: «Մենք ակնկալում ենք, որ Բրյուսելը կօգնի դրանք իրականացնել, եթե այդքան շատ է ուզում, այլ ոչ թե աշխարհաքաղաքական խաղեր խաղալ, իսկ դա արդեն մենք չենք ուզում»,- ասել էր նա։

Ընդհանուր ֆոնին հատկանշական է այն, որ օրերս իր տված հարցազրույցում Արցախի պետնախարար Արտակ Բեգլարյանն ասել էր, թե Եվրոպական խորհուրդն այն ձևաչափը չէ, որտեղ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարցերը պետք է քննարկվեն:

Նախօրեին Ռուսաստանի ԱԽ քարտուղարի տեղակալ Ռաշիդ Նուրգալիևն իր հարցազրույցում քննադատել էր ԼՂ հակամարտության կարգավորման հարցում Արևմուտքի դերը՝ ընդգծելով, որ ԼՂ չլուծված հակամարտությունը ձեռնտու էր Արևմուտքին: «Այս հակամարտության գոյությունը ձեռնտու էր Վաշինգտոնին, որը շահագրգռված էր բորբոքել հակամարտություններ, որոնք վնասում են հարևան պետությունների կայուն կյանքին։ Ոչ ոք, բացի Ռուսաստանից, շահագրգռված չէր այս խնդրի կարգավորմամբ։ ՌԴ այսօր ակտիվ ջանքեր է գործադրում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության պայմանագրի կնքման համար պայմաններ ստեղծելու ուղղությամբ»,- ասել է նա։

Ըստ էության, ստացվում է, որ կարգավորման բրյուսելյան գործընթացը դարձել է դժգոհությունների ու քննադատությունների առարկա, դրանք հնչում են Երևանից, Ստեփանակերտից, Մոսկվայից: Միանշանակ է, որ ԵՄ-ի տեսանկյունից իսկապես բարդ է զբաղվել մի հակամարտության կարգավորման գործընթացով, որին նա չի առնչվել տևական ժամանակահատված, ծանոթ չէ դրան խորապես և, ըստ էության, հակամարտության գոտում չունի այն ազդեցությունը, ինչ ՌԴ-ն, քանի որ դա որոշիչ գործոն է:

Կայացած և անբեկանելի փաստ է այն, որ այսօր Արցախի անվտանգությունն ապահովում են ռուս խաղաղապահները, որից բխում են մարդկանց աշխարհաքաղաքական տրամադրվածությունները հենց Արցախում: Միանշանակ է, որ ստեղծված բարդ կացությունից դուրս գալու ելքը ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահության ձևաչափի վերականգնումն է:

Արմեն Հովասափյան