«Իմ քաjլը» խմբակցության
պատգամավորn առանց դիմակի զանգվածային միջոցառման է մասնակցել և դրա համար տուգանվել
է: Թվում է՝ ոչ մի արտառոց բան չկա և օրինախախտը պատասխանատվության է ենթարկվել: Բայց
հարցն ավելի լուրջ և խորքային է թեկուզ այն պարզ պատճառով, որ օրինախախտn ԱԺ պատգամավոր
է, քաղաքական մեծամասնության ամենաակտիվ ներկայացուցիչներից մեկը, ով իր իսկ սեղմած
կոճակով օրենք է ընդունել և խախտել այն: Հիմա իշխանական ողջ քարոզչամեքենան լծվել է
նրան մաքրագործելու, դրանից քաղաքական դիվիդենտներ շահելու գործին: Նույնիսկ խմբակցության
ղեկավարը, արձակուրդում գտնվելով, ասուլիս է հրավիրել ու ձեռքի հետ էլ մի քանի աշխարհաքաղաքական
«ցունամի» արել: Բայց դրանից բան դուրս չի գալու, իշխանությունները սրա նստվածքը դեռ
երկար են քերելու իրենց դեմքից: Մի քանի հարյուր հազար դրամ աշխատավարձ և պարգևավճար
ստացող պատգամավորի համար 10 հազար դրամ տուգանք մուծելն ու ներողություն խնդրելը ոչ
մի դրական հանրային տպավորություն չի թողնում: Թե բա՝ ներողություն է խնդրել նաև պարետատնից
և քաղաքական թիմից:
Հարց. իսկ քաղաքական
թիմը, որ մի քանի ամիս շարունակ քաղաքացիներին դիմակ է պարտադրում, փաստացի անձնագրային
ռեժիմ է սահմանել և որերորդ անգամ արտակարգ դրություն է երկարացնում, այդ պատգամավորի
արարքին գնահատական տվե՞լ է, ներե՞լ, թե դատապարտում է այդ զանցանքը: Արդյո՞ք այդ պատգամավորը
եզակի է, թե՞ այլ պատգամավորներ ու բարձրաստիճան պաշտոնյաներ էլ կան, որ թքած ունեն
սահմանված կարգի վրա, բայց հաջողացրել են չբռնվել: Արդյո՞ք դա նույն պատգամավորի միակ
զանցանքն է: Ձու գողացողը ձի էլ կգողանա, և այս պատգամավորի վարքագիծը պետք է քաղաքական
թիմի կողմից այնպիսի գնահատական ստանա, որ մյուսներին էլ դաս լինի:
Ցավոք՝ մեր իրականությունը
բազմաթիվ օրինակներ ունի, երբ նման դեպքերում իշխանությունները բավարարվում են միայն
«ժավելով լողանալով» ու վերջ:
