Քաղաքական վերլուծաբան Անդրեյ Պերլան Alpha News-ի հետ զրույցում անդրադարձել է Աբու Դաբիում Նիկոլ Փաշինյանի և Իլհամ Ալիևի բանակցությունների արդյունքներին, Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում Արևմուտքի նպատակներին, ինչպես նաև Ռուսաստանի և Ադրբեջանի միջև հարաբերությունների սրմանը։
«Հայաստանը չի կարող իրեն թույլ տալ հարաբերություններ կառուցել միայն Ադրբեջանի հետ։ Հայաստանը գտնվում է տարածաշրջանի մեծ տերությունների՝ Ռուսաստանի, Իրանի և Թուրքիայի շահերի հատման կետում։ Նույնիսկ եթե մեկ վայրկյանով, ինչպես դա անում է Հայաստանի ներկայիս ղեկավար պարոն Փաշինյանը, մոռանալ բոլոր պատմական նախադեպերի մասին, մոռանալ հայ ժողովրդի Ցեղասպանության մասին, ինչ-որ կերպ ասել, որ մենք այլևս չենք հիշում բազմաթիվ պատերազմների մասին, հետաքրքրվել միայն ներկա խնդիրներով, Հայաստանը չի կարող իրեն թույլ տալ պարզապես «թաթերը» բարձրացնել Ադրբեջանի և Թուրքիայի առջև և կարծել, որ մնացած բոլորը դրան հանգիստ կնայեն»,-նշել է Պերլան։
Փորձագետի կարծիքով՝ Փաշինյանը փորձում է Ռուսաստանին փոխարինել Եվրամիությամբ։
«Բանակցությունները, որոնք այսօր ընթանում են, Հայաստանին ստիպում են այնպիսի քայլերի, որոնք աստիճանաբար նրան դարձնում են հակառակորդ և՛ Իրանի, և՛ Ռուսաստանի համար։ Եվ եթե մենք նայենք պարոն Փաշինյանի քաղաքականությանը, ապա կտեսնենք, որ նա բավականին հետևողականորեն հայկական քաղաքականության մեջ փորձում է Ռուսաստանին փոխարինել ԵՄ-ով։
Դժվար թե նույնիսկ Փաշինյանը կարծի, որ կարող է բարեկամություն անել Թուրքիայի հետ, բայց նա միանգամայն կարող է կարծել, որ ԵՄ-ն, մասնավորապես, օրինակ, Ֆրանսիան, այնպիսի հսկայական հզոր ուժ է, որը կարող է պաշտպանել Հայաստանը և կարող է փոխարինել երկրի համար այն տնտեսական հոսքերը, որոնք այսօր հնարավորություն են տալիս ապրելու և գոյատևելու։ Բայց եթե վերցնենք Հայաստանի տնտեսությունը, նրա արտաքին առևտուրը, ապա այդ առևտրի 80%-ը Ռուսաստանի հետ առևտուրն է։ Հենց հիմա մենք դիտարկում ենք մի իրավիճակ, որում Ռուսաստանը բավականին կոշտ ցույց է տալիս Ադրբեջանին, որ առանց նրա հետ առևտրի կարող է գոյատևել։ Փաշինյանը հիմա ամեն ինչ անում է, որպեսզի Հայաստանը կտրի Ռուսաստանից իր յուրաքանչյուր հաջորդ քայլով, և սա անվնաս քաղաքականություն չէ։ Սա քաղաքականություն է, որը Ռուսաստանում բացասաբար է ընկալվում, բայց որը Հայաստանին սպառնում է ծանրագույն տնտեսական դժվարություններով»,-ասել է Պերլան։
Նրա խոսքով՝ Հայաստանից հիմա փորձում են գործիք սարքել Ռուսաստանի դեմ պայքարի համար։
«Եթե մենք հիմա նայենք, թե ինչ է գրում արևմտյան մամուլը այդ բանակցությունների մասին, ապա կհայտնաբերենք, որ նրանք գրում են ոչ թե այն մասին, որ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև վերջապես խաղաղություն կլինի, այլ գրում են, որ վերջապես գտնվել է մի լուծում, որի շնորհիվ Ռուսաստանը դուրս կմղվի Հարավային Կովկասից և կդադարի լինել Հարավային Կովկասում գերիշխող ուժերից մեկը։ Այս բոլոր շարժումները որևէ այլ նպատակ չունեն։ Որոշակի միջազգային ուժեր, ինչպիսիք են Մեծ Բրիտանիան, մեծամասամբ՝ Թուրքիան, պարզապես օգտվում են այն փաստից, որ Ռուսաստանն իր ուժերի զգալի մասը ստիպված է ծախսել մեկ այլ ուղղությամբ։ Քանի դեռ ընթանում է հատուկ ռազմական գործողությունը, քանի դեռ Ռուսաստանը կռվում է Արևմուտքում, կարելի է փորձել ինչ-որ բան խլել Ռուսաստանից Հարավային Կովկասում։ Հայաստանից հիմա փորձում են գործիք սարքել Ռուսաստանի դեմ պայքարի համար, ընդ որում ոչ թե Ռուսաստանին վճռական հարված հասցնելու, այլ որպեսզի Ռուսաստանը կրի որոշակի պարտություն, որոշակի նվաստացում, որպեսզի Ռուսաստանը թուլանա։ Եվ հանուն դրա Արևմուտքը պատրաստ է զոհաբերել մի ամբողջ հայ ժողովրդի»,-ասել է Պերլան։
Միաժամանակ փորձագետը շեշտել է, որ Ռուսաստանի դիրքորոշումը Հայաստանի նկատմամբ չի փոխվել ինչպես նախկինում, Հայաստանը համարում է բարեկամ պետություն։
«Ռուսաստանը Հայաստանին ցուցաբերում է հնարավոր բոլոր տնտեսական օգնությունները, տրամադրում է հնարավոր բոլոր արտոնությունները տնտեսության մեջ, բայց Ռուսաստանը չի կարող պաշտպանել Հայաստանի շահերը ավելին, քան Հայաստանի կառավարությունը։ Ռուսաստանը չի կարող գործել այնպես, կարծես ռուսներն ավելի հայ են, քան հենց հայերը։ Սա վերաբերում է և՛ անվտանգության, և՛ տնտեսության, և՛ մշակութային քաղաքականության հարցերին, սա վերաբերում է ամեն ինչին։ Ռուսաստանը Հայաստանին դիտարկում է որպես ինքնուրույն պետություն, որն արժանի է ինքնուրույն որոշելու, թե որոնք են իր շահերը։ Եթե Հայաստանի շահերից բխում է Ռուսաստանի հետ հետևողականորեն բարեկամություն և հարաբերություններ կառուցելը, ապա Ռուսաստանը կօգնի ողջ ուժով, բայց եթե Հայաստանն ասում է՝ մենք ունենք ավագ բարեկամ՝ Ֆրանսիա անունով, մենք գնում ենք Եվրամիություն, ապա Ռուսաստանն ի՞նչ կարող է անել դրա հետ։ Կարո՞ղ է արդյոք Ռուսաստանը միջնորդ լինել հակամարտության կարգավորման համար։ Այո, իհարկե, նա տասնամյակներ շարունակ դրանով զբաղվել է, բայց նա չի կարող լինել այդ միջնորդը՝ ի հեճուկս Հայաստանի կառավարության կամքի»,-նշել է Պերլան։
Ինչ վերաբերում է Բաքվի և Մոսկվայի միջև հարաբերությունների սրմանը, ապա փորձագետը վստահ է, որ այս պայքարում Ռուսաստանը հաղթանակ կտանի։
«Ադրբեջանը կարող է իրեն թույլ տալ թեքվել դեպի Թուրքիա՝ ամբողջովին խզելով կապերը Ռուսաստանի հետ, բայց դրա հետևանքով Ադրբեջանը կբախվի այնպիսի դժվարությունների, որոնց չի կարող դիմակայել։ Ռուսաստանը կարող է առանց Ադրբեջանի գոյատևել, իսկ Ադրբեջանն առանց Ռուսաստանի՝ ոչ»,- ընդգծել է Պերլան։
