Արդեն ակնհայտ ճշմարտություն է, որ Գյումրիի ավագանու ընտրություններում քաղաքացիների մասնակցության բարձր տոկոսը բացառապես պայմանավորված էր նրանով, որ այն պետք է լրջագույն շարժառիթ դառնար ներքաղաքական հակաիշխանական գործընթացների համար: Որոշ քաղաքական թիմեր, օրինակ «Մայր Հայաստան» դաշինքը, դրա մասին հայտարարում էր քարոզարշավի հենց առաջին օրվանից և նույն բովանդակությամբ ու նշանաբանով էլ մասնակցել է 2023 թվականի Երևանի ավագանու ընտրություններին: Ի դեպ, Գյումրիի ընտրություններին մասնակցող բոլոր ընդդիմադիր կուսակցություններն էլ իրենց քարոզարշավի ընթացքում ոչ անուղղակի ընդունում և նշում էին, որ այս ընտրությունները ոչ այնքան տեղական նշանակություն ունեն, որքան համապետական, համազգային:
Հիմա ընտրությունը կայացել
է, արդյունքներն արձանագրվել են, բայց Մարտուն Գրիգորյանի լռությունը բալաստի պես տեղում
է պահում և սառեցնում է այն ոգևորությունը, որը «քաղաքականությամբ չզբաղվող» ընտրազանգվածի
մի զգալի մասին տարավ ընտրատեղամաս և դրդեց քվերակել ոչ թե այս կամ այն թեկնածուի օգտին,
այլ Նիկոլ Փաշինյանի դավաճանական քաղաքականության դեմ: Մարտուն Գրիգորյանի լռությամբ
փորձէ արվում նսեմացնել Գյումրիի ընտրությունների բուն քաղաքական նշանակությունը՝ այն
վերածելով զուտ անձի կամ անձերի հակասությունների, մի առանձին վերցված քաղաքում աթոռի
համար գզվրտոցի: Այսինքն՝ որքան հնարավոր է կենցաղայնացվում է հայրենափրկության փորձի
գաղափարն ու բովանդակությունը:
Հիշենք. ընտրություններից
մի քանի օր առաջ ԱԺ-ում Նիկոլ Փաշինյանը ծվծվում էր, թե քանի դեռ ժողովուրդը չի
ասել, որ իրենից դժգոհ է, ինքը շարունակում է մնալ Հայաստանի վարչապետ և իր որոշումները
Հայաստանի պաշտոնական տեսակետն են: Իսկ ինչպե՞ս պետք է ժողովուրդն ասի իր դժգոհության
մասին, եթե ոչ՝ ընտրությունների ժամանակ իր քվեարկությամբ: Մի՞թե միայն ԱԺ ընտրություններն ու հանրաքվեներն են, որ Փաշինյանի
համար չափորոչ կարող են լինել: Իհարկե ոչ, և Փաշինյանը դա հրաշալի գիտի: Իսկ դա իր
օգտին աշխատացնելու համար հենց այսպիսի գործընթաց է պետք: Հենց միայն սրանով Մարտուն
Գրիգորյանը Փաշինյանի բերանը լեզու է դնում վաղը նույնպես հայտարարելու, որ Հայաստանի
քաղաքացիները ոչ թե իր քաղաքականությանն են դե, այլ ընդամենը հետաքրքրված են մի աթոռի
կամ այդ աթոռին հայտնվելու ակնկալիք ունեցող հետույքի ճակատագրով:
Ստացվում է՝ Մարտունի լռությունը
Փաշինյանի ծվծվոցին օգուտ է:
