«Մայր Հայաստան» շարժման առաջնորդ Անդրանիկ Թևանյանը հարցազրույց է տվել ռուսաստանյան հայտնի «Регионы России» ամսագրին: Նյութը թարգմանաբար ներկայացնում ենք ստորև:

-Ձեր կարծիքով՝ Հայաստանի համար հնարավո՞ր է բազմավեկտոր համագործակցություն այլ երկրների հետ։ Ինչո՞ւ է ներկայիս ղեկավարությունը Ռուսաստանի հետ համագործակցությունն ընկալում որպես Արևմուտքի հետ համագործակցության հնարավորությունը բացառող։

-Հայաստանում միշտ էլ առաջնահերթ են համարել Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների զարգացումը, քանի որ այն հիմնված է երկու երկրների անվտանգության համաձայնագրերի վրա։ Սա երկու երկրների զարգացման հիմքն է։ Մնացած ամեն ինչ բխում է սրանից։

Ինչ վերաբերում է այլ երկրների հետ հարաբերությունների զարգացմանը, ապա այստեղ պետք է գործի փոխլրացման սկզբունքը։ Այսինքն՝ Հայաստանը պետք է զարգացնի հարաբերությունները այլ երկրների հետ՝ ոչ ի վնաս Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների։ Կարծում եմ, որ այս սկզբունքը պետք է դրված լինի Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հիմքում, և Ռուսաստանից իր նկատմամբ Հայաստանի պահանջը նույնպիսին պետք է լինի ։

-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն ​​պնդմանը, թե դուք «Կրեմլի ձեռքն եք» համարվում:

-Ես նման էժանագին որակումներից չեմ բարդույթավորվում, քանի որ գիտեմ, որ ճշմարտությունն իրականության մեջ է։ Ինչ վերաբերում է այդպիսի պիտակներին, ապա մենք առաջարկ ենք պատրաստվում ներկայացնել Ազգային ժողով՝ ընդունելու «օտար ազդեցության մասին» օրենք։ Կարծում եմ, այդպիսի օրենքի ընդունումից հետո բոլոր նման շահարկումները կստանան իրենց արժանի պատասխանները։ Որովհետև բոլորին պարզ կդառնա, թե ով ով է Հայաստանում։

-Ինչպիսի՞ հիմնական սխալներ է թույլ տալիս Փաշինյանի ներկայիս կառավարությունը, և արդյոք դրանք սխալնե՞ր եք համարում, թե՞ նպատակաուղղված քաղաքականության մաս։

-Փաշինյանի կառավարությունը որոշ հարցերում սխալներ է թույլ տալիս, որոշ հարցերում՝ նպատակաուղղված քաղաքականություն։ Օրինակ՝ միտումնավոր վարում է Մոսկվայի հետ հարաբերությունները վատթարացնելու քաղաքականություն, քանի որ դրսից պատվերներ ունի։ Իսկ սահմանների սահմանագծման և սահմանազատման հարցերում այս մարդկանց անգրագիտության պատճառով բազմաթիվ սխալներ կան։

-Ձեր կարծիքով՝ ո՞ւմ շահերից ելնելով է գործում Փաշինյանը։

-Փաշինյանը միշտ գործել է իր շահերից ելնելով։ Այլ բան, որ պատերազմում պարտությունից հետո նա սխալ է հաշվարկել ու հենվել է արտերկրի իր տերերի վրա։ Իսկ այսօր՝ արդեն որպես պատանդ, նա չի կարող քաղաքականություն վարել՝ առանց իր տերերին նայելու։

-Արդյոք կարծո՞ւմ եք, որ ներկայիս իշխանությունը գրաքննություն է ներդնում և ճնշում է այլախոհությունը: Ի՞նչ փաստարկներ են հաստատում ձեր կարծիքը:

-Փաշինյանի իշխանությունը չափազանց թույլ է երկրում գրաքննություն մտցնելու համար։ Այլ բան, որ նա հսկայական միջոցներ է ստանում սեփական լրատվամիջոցների, այդ թվում՝ պետական ​​հեռուստատեսության զարգացման համար։

-Ինչ շանսեր ունի Բագրատ սրբազանը հաջողության հասնելու համար, և ի՞նչ դրական ծրագիր նա կարող է առաջարկել։

-Ես թերահավատորեն եմ վերաբերվում նրա հնարավորություններին: Նա գործողությունների քաղաքական լուրջ օրակարգ չունի։ Բագրատ սրբազանն իր շուրջը հավաքեց չափազանց խառնիճաղանջ քաղաքական զանգված, ինչի արդյունքում չի կարողանում գործողությունների քիչ թե շատ հստակ ծրագիր ներկայացնել։ Քանզի ցանկացած կոնկրետություն կարող է քաղաքական սպեկտորի որոշ հատվածի օտարել նրանից։ Եվ քանի որ նա քաղաքական գործիչ չէ, այսօր նրա համար կարևոր է դարձել ոչ թե ծրագրերում հստակությունը, այլ փոխբացառող քայլեր պահանջող քաղաքական գործիչների քանակը, որոնք կմնան իր շուրջը։ Մի բան նրան հաջողվել է՝ Փաշինյանի սուպերապալեգիտիմացումը։

-Ըստ Ձեզ՝ առաջնահերթ ի՞նչ քայլեր պետք է ձեռնարկվեն Հայաստանում իրավիճակը կարգավորելու համար։

-Պետք է Փաշինյանի իրական հակակշիռը ստեղծել, իսկ գլխավորն այն է, որ այն դառնա քաղաքական ու գաղափարական հակակշիռ։ Հայաստանի քաղաքացիները պետք է հնարավորություն ունենան համեմատելու երկու կողմերի ծրագրերն ու հասկանալ՝ ինչ ընտրություն կատարել։ Համոզված եմ, որ Հայաստանում առկա զարգացման միտումը հօգուտ հայ-ռուսական հարաբերությունների է։ 2018 թվականից հետո քաղաքական ճոճանակը սկսեց թեքվել դեպի մեր կողմ։ Այլ բան, որ նման հանրային պահանջն իրականացնելու համար անհրաժեշտ են մի քանի տարրեր, որպեսզի հավաքվի որոշման այս ողջ ներկապնակը։