Կռիվը գոյաբանական է և ընթանում է ջունգլիի կանոններով. կամ մենք ենք իրենց վերացնում, կամ իրենք մեզ:
«Խաղաղություն դարաշրջանը» սուտ էր, նախընտրական բլեֆ, ընտրողներին խաբելու ու նրաց ձայնը կորզելու տեխնոլոգիա:
Ու դա շատ լավ գիտեր խաղաղության մասին բարբաջողը. ուղղակի իր էությանը համաձայն խաբում էր, ձայներ էր գողանում:
Խաղաղության միֆը պայթեց, իսկ դրա հետ միասին պայթեց դրա հեղինակի քաղաքական լեգիտիմության հիմքը, հանրային վստահության բազան: Իսկ քաղաքական գոյության հիմք կամ որևէ այլ պատճառ նա այլևս չունի:
ԱՎԱՐՏՎԱԾ Է . . .
Հ.Գ. Մեզ պետք է շատ արագ ձևավորել իշխանությանն այլընտրանքային տեխնոկրատ բնույթի համակարգ:
