Եթե մի հրաշքով աշխարհը խուսափի միջուկային պատերազմից ու դիվանագիտության պատմության նոր դասագրքեր գրվեն՝ բնաբանի փոխարեն գրելու են. «ԵՐԲԵՔ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՉՏԱՔ ԾԱՂՐԱԾՈՒՆԵՐԻՆ»:
Սրա լավագույն ապացույցը Թրամփի ու Զելենսկու երեկվա բանակցությունն էր, երբ «դոզայի» պակասից ցնցումների մեջ գտնվող ծաղրածու Զելենսկին ամեն ինչ արեց, որ Ամերիկան խայտառակվի, իսկ իր երկիրն ու ժողովուրդը մնան պատերազմի ճիրաններում: Մի ներքին զգացողություն ունեմ, որ նույն պահին Պուտինն ու Լուկաշենկոն միմյանց ասել են. «Ո՞վ էր այդ հիմարի լեզվից քաշել՝ ասել Ամերիկայի նախագահին, թե ինչպես իրեն պահի կամ զգա»:
Պատճառն այն է, որ Ամերիկայի նախագահին թվում էր, թե ինքը կարող է ԾԱՂՐԱԾՈՒԻ հետ լեզու գտնել, որին իր եվրոպական տերերը համոզել էին, թե կարող է Թրամփին վաճառել մի բան, որն ինքը չունի կամ չի տիրապետում՝ իրավիճակը ռազմադաշտում, իր ոչ լեգիտիմ իշխանությունը և իր կասկածելի բազմամետաղները: Գուցե Թրամփին այդ հանածոները հետաքրքրում էին զուտ այնքանով, որ իր ընտրողներին ինչ-որ գործարք «վաճառեր», այնքանով, որ մտներ ռուս-ուկրաինական հարաբերությունների մեջ՝ որպես խաղաղարար և կարողանար իր երկիրը դուրս բերել այն հիմարագույն իրավիճակից, որում հայտնվել էր Բայդենի ու գլոբալիստների ձախողված քաղաքականության շնորհիվ: Բայց, ինչպես կասեր Կիպլինգը. «Աքելան վրիպեց»: Իսկ ինչպես կասեր Սայաթ Նովան. «Հիմարին սաբաբ մի անի»:
Պարզվում է՝ ճիշտ էր Պուտինը, որ Զելենսկու հետ անձնական հարաբերությունների ու բանակցությունների չգնաց: Թրամփին թվաց, թե հաջող գործարքներ կնքողի իր համբավը բավական է, որ Զելենսկուն կանչի Վաշինգտոն ու բազմամետաղների գործարքի պատրվակով ստիպի գնալ խաղաղության: Իրականում դա հենց Ուկրաինային ու նրա ժողովրդին էր ձեռնտու, բայց այդ ժողովուրդը մի մեծ սխալ է կատարել՝ ԸՆՏՐԵԼ Է ԾԱՂՐԱԾՈՒԻՆ:
Մաքուր մնացորդում ունենք խայտառակված Թրամփ, Ուկրաինայում, խիստ կանխատեսելի հետևանքներով, Ռուսաստանի դեմ գրեթե միայնակ պատերազմի շարունակություն, իսկ Եվրոպան ստիպված է կա´մ համաձայնվել Թրամփի բոլոր վերջնագրերին, կա´մ շուտափույթ դուրս գալ Ուկրաինայի հովանավորի անհեռանկար դերակատարումից ու հերթ կանգնել Կրեմլի հաճախորդների երկար շարքում:
Եվրոպական առաջնորդներն ամեն ինչ արեցին, որպեսզի Զելենսկու խաղաքարտն օգտագործեն՝ Ամերիկային եվրոպական «խաղի մեջ պահելու համար», բնականաբար՝ իրենց նեղ շահերի սպասարկման հեռանկարով: Բայց նրանք էլ սխալվեցին, որովհետև խաղադրույք արեցին ԾԱՂՐԱԾՈՒԻ վրա:
Այս ամենի մեջ տուժողը մնաց Ուկրաինայի ժողովուրդը:
Նույնը սպասվում է մյուս երկրներին ու ժողովուրդներին, ովքեր իշխանությունը տվել են ԾԱՂՐԱԾՈՒԻՆ. առաջին հերթին մեզ՝ հայերիս:
Հիմա գոնեն պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչպես է իրեն պահել Նիկոլ Փաշինյանը, երբ հրաժարվել է քննարկել 2019 թվակյանին իրեն առաջարկած բանակցային փաթեթը, հիմա պա՞րզ է, թե ինչպե՞ս եղավ, որ բանակցությունների փոխարեն ստացանք պատերազմ, Արցախի կորուստ, հազարավոր զոհեր և ինքնիշխանության կորուստ:
Հիմա հասկանալի՞ է, որ նոր պատերազմից ու պետության կորստից խուսափելու համար իրավունք չունենք հանդուրժել ԾԱՂՐԱԾՈՒ ղեկավարին:
Հ.Գ.
Ուկրաինայում Զելենսկու սալյուտը տան մեջ են խփելու:
