ՄԱԿ-ի Պարենի համաշխարհային ծրագրի «Պարենային ապահովություն և
խոցելիություն» 2021-ի հետազոտության տվյալներով, Հայաստանում ընտանիքների 56%-ին սնունդը
հազիվ է բավարարում, իսկ ընտանիքների 21%-ն ապահովված չէ սննդով: Միայն վերջին 3 ամսում
թերսնուցմամբ տառապող մարդկանց թիվն ավելացել է 80.000-ով։ ՄԱԿ-ի Պարենի համաշխարհային
ծրագրի «Սովի քարտեզով» 3 մլն բնակչություն ունեցող Հայաստանում 500.000 մարդ սոված
է մնում։ Այս ամենի պատճառն օրեցօր ավելացող գնաճն է ու դրա ֆոնին մարդկանց նվազող
եկամուտները։ Այսօր Հայաստանում բնակչության 50 %-ը չափավոր աղքատ է: Սա այն խավն է,
որն ունի աշխատանք, բայց համարվում է անապահով՝ այսինքն՝ աշխատող աղքատներն են։
Վիճակագրական կոմիտեի տվյալներով, Հայաստանում 2020թ․ աղքատ է եղել
բնակչության 27 %-ը, նախորդ տարի՝ 26.4 %-ը: Մինչև իշխանափոխությունը՝ 2017-ին՝
25.7 %, 2018-ին՝ 23.5 %:
Սրան զուգահեռ, կառավարության նիստում վարչապետն ու նախարարները
խոսում են «աննախադեպ» ցուցանիշների մասին՝ ասֆալտապատում, տնտեսկան ցուցանիշի աճ,
հարկային եկամուտների, ավելացում, ներդրումներ և այլ աննախադեպ ցուցանիշներ, իսկ իրականում
միակ աննախադեպ ցուցանիշը, որ տեսանելի է ՀՀ «հպարտ» քաղաքացու համար՝ գնաճն է։
Կառավարության նիստում
այսօր վարչապետ Փաշինյանը հայտարարեց, որ 40 միլիարդ դրամով ավելի հարկ է հավաքվել և այն ուղղվեց Կառավարության
պահուստային ֆոնդ։ Տնտեսագետ Սուրեն Պարսյանի կարծիքով կառավարության
հավաքագրած այդ 40 մլրդ դրամը, հիմնականում պայմանվորված է վերջին տարիների համեմատ
աննախադեպ գնաճով։ «Կառավարությունը գնաճի
հաշվին ապահովել է լրացուցիչ հարկային մուտքեր։ Այդ գնաճի զգալի մասը բաժին է ընկնում
սննդամթերքին։ Մասնավորապես, հունվար- մայիս ամիսներին միայն սննադամթերքի գներն աճել
են 13,2 տոկոսով, առանձին դեպքերում ապրանքների
գներն աճել են 2 անգամ։ Քաղաքացիները, բնականաբար, չեն կարող հրաժարվել սննդամթերքից
և այստեղ կառավարությունը «շահում է»՝ մուտքերն են ավելանում։ Կարևորն այն է, որ կառավարության
դրամի գնողունակությունը շատ ցածր է՝ անցյալ տարվա 1 մլն դրամով կառավարությունը կարող
էր ավելի շատ ծախս կատարել, քան այս տարվա 1լն 50 հազարով։ Ստացվում է՝ մի ձեռքով կառավարությունը
կարողանում է շատ գումարներ հավաքագրել, իսկ մյուս կողմից չի կարողանում անհրաժեշտ
ծախսերը կատարել։ Առաջին եռամսյակում կառավարությունն ամբողջությամբ ձախողել է թե՛ ընթացիկ
և թե՛ կապիտալ ծախսերը»,- նշեց տնտեսագետը և հավելեց, որ հիմնական խնդիրն այն է, որ
կառավարությունը չի կարողանում ծրագրեր իրականացնել և այդ գումարն ուղղում է պահուստային
ֆոնդին։ Այս դեպքում գումարները կառավարում է կենտրոնական բանկը և սպասում են մինչ գերատեսչությունները
նոր ծրագրեր կբերեն։
Նախորդ 3 ամսում թերսնուցմամբ տառապող մարդկանց
թիվն ավելացել է 80.000-ով, աճել է աղքատության ցուցանիշը, կա աննախադեպ գնաճ։ Այս
ամենը կառավարելու համար, ի՞նչ պետք է անի կառավարությունը: Սուրեն Պարսյանն առաջարկում է հաշվի առնել նաև այլ գործոններ։
«Ինչպես անցյալ, այնպես էլ այս տարվա ընթացքում աղքատության ցուցանիշը Հայաստանում
աճելու է։ Աշխատավարձերի և թոշակների չբարձրանալը բերելու է խոցելի խավի աղքատացման
ավելացմանը։ Կառավարության միակ ներդրված ծրագիրը թոշակառուների համար սահմանված «քեշբեք»
ծրագիրն է, որի համար հատկացվել է 5,6 մլրդ դրամ, որը չի ծախսվելու քանի որ թոշակառուներից և նպաստառուներից
շատ քչերն են կարողանում օգտվել քարտերից։ Հնարավոր է այդ գումարից ծախսվի շատ փոքր
մասը միայն»,- եզրափակեց տնտեսագետ Պարսյանը։
