Եթե հետհայացք գցենք և փորձենք զուգահեռներ անցկացնել Նիկոլ Փաշինյանի երեք տարի առաջ արված հայտարարությունների, ամպագորգոռ խոստումների ու պոպուլիստական կոչերի և հետագա գործողությունների միջև, կտեսնենք, որ գործ ունենք անձի երկվության հետ։ Մարդը ասում էր մի բան, անում՝ հակառակը։ Փաշինյանը, ով իշխանության էր եկել պետական համակարգը ուռճացումից ազատելու և բյուջեն ուռճացումից փրկելու կարգախոսներով, իր պաշտոնավարման ընթացքում ոչ միայն անտեսել է որդեգրած կարգախոսներն ու իրականություն չի դարձրել խոստացած պայքարը, այլև շարունակում է իր քննադատած մեթոդներով էլ ավելի ծանրաբեռնել պետական բյուջեն։

Գուցե ոմանց աչքից վրիպել է, սակայն, փաստացի, կայացած փաստ է այն, որ օրինակ 2020 թվականին կառավարության ընդունած որոշումներից մեկով ձևավորվել է Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողով ուռճացրած՝ 40 հոգանոց հաստիքացուցակով:

Չզարմանաք, բայց հանրությանն առ այս պահը հայտնի չէ, թե քանի կոռուպցիոն գործարք է կանխարգելել այս գերհագեցված հանձնաժողովն իր գործունեության ընթացքում: Հայտնի չէ նաև, թե հանձնաժողովի ուշադրության կենտրոնում երբևէ հայտնվե՞լ են կառավարությունում և ԱԺ-ում նստած պաշտոնյաների ընտանիքի անդամներին պատկանող ընկերությունների և մեկ անձից կատարված միլիոնավոր դրամների գնումները, թե՞ ոչ:

Փաստացի ունենք մի իրողություն, երբ կոռուպցիան կանխարգելելուն միտված հստակ քայլեր դեռևս տեսանելի չեն: Բայց տեսանելի են պետական համակարգը և բյուջեն ծանրաբեռնելու գործողությունները: Ամենազարմանալին այն է, որ բոլորովին վերջերս հանձնաժողովում նոր «համալրում» է տեղի ուենցել. պարզվում է՝ հանձնաժողովին չի բավարարում 40 աշխատակիցը, և այն 13 հաստիքով համալրելու խիստ անհրաժեշտություն կա: Այդքան աշխատակցին աշխատավարձ հատկացնելուց բացի, նաև անհրաժեշտ է համապատասխան գույքով ապահովել, և հենց այդ նպատակով բյուջեն կծանրաբեռնվի ևս 10 միլիոն դրամով։

Արթուր Սարգսյան