Հայաստանի Հանրապետությունն արդեն երրորդ ամիսն է՝ գտնվում
է արտակարգ դրության պայմաններում: Այն հայտարարվեց կորոնավիրուսի վարակի տարածումը
կանխարգելելու, երկրի քաղաքացիների առողջությանը սպառնացող վտանգը հնարավորինս չեզոքացնելու
նպատակով: Այն ինչ կատարվեց նախորդ երկու ամիսների ընթացքում, դժվար է դրական գնահատել՝
վարակման դեպքերը հասել են օրական մի քանի հարյուրի, վարակի աղբյուրները չհաջողվեց
լոկալիզացնել, առողջապահական համակարգը գործում է հնարավորությունների եզրին, տնտեսությունը
կոլապսի շեմին է, սոցիալակն լարվածությունը հասել է գագաթնակետին: Այս պայմաններում
կառավարությունը որոշեց բացել տնտեսության գրեթե բոլոր ոլորտները, որպեսզի փրկի տնտեսական
իրավիճակը, բայց մի շարք ոլորտներ դեռ շարունակում են փակ մնալ: Մասնավորապես ռեստորանային
շոու բիզնեսի ներկայացուցիչները բողոքի գործողություն են իրականացնում կառավարության
առջև՝ պահանջելով թույլատրել իրենց գործունեությունը: Խոսքը հանդիսավարների, երգիչ-երաժիշտների,
նկարահանողների և այդ բնագավառում գործունեություն իրականացնող մյուս մասնագետների
մասին է, ովքեր արդեն մի քանի ամիս զրկված են աշխատանքի և վաստակելու հնարավորությունից:
Նրանք արդարացիորեն փաստում են, որ հանրային տրանսպորտում միասին երթևեկելը թույլատրված
է, ռեստորանները գործում են, բայց այդ ռեստորաններում հանդիսավարներն աշխատել դեռ չեն
կարող, նկարահանումներ անել չեն կարող և այլ: Նույն պատկերն են նկարագրում նաև խաղատների
աշխատակիցները՝ հյուրանոցները գործում են, ներքին տուրիզմը վերսկսում է թափ հավաքել,
բայց խաղատները, որտեղ սոցիալական հեռավորության ու սանիտարական պատշաճ պայմանների ապահովումն առավել
իրատեսական է, քան շատ այլ հասարակական վայրերում, շարունակում են փակ մնալ:
Բայց մարդիկ նաև հասկանում են, որ նոր Հայաստանում միայն
զանգվածային բողոքի ցույցերով կարելի է խնդիրների մասին բարձրաձայնել, որովհետև, նրանց
կարծիքով, կառավարության և պարետատան որոշումներում հաճախ բացակայում է տրամաբանությունը,
ակնառու է բիզնեսի որոշակի ճյուղերի միջև տարբերակված մոտեցումը: Սա միակ դեպքը չէ,
որ, սոցիալական ծանր դրությունից դրդված, քաղաքացիները դիմում են բողոքի այս ձևին:
Օրեր առաջ Կենտրոնական բանկի մոտ էլ էր զանգվածային բողոքի ցույց, շատ հավանական է,
որ վաղն էլ մի նոր խումբ հանրահավաք կամ ցուց կազմակերպի: Չի բացառվում, որ, արտակարգ
դրության ռեժիմից կաշկանդված, այսօր այլ խմբեր էլ բողոքի դուրս գային, բայց հավաքներն
արգելված են, ակտիվիստներին բերման են ենթարկում ոստիկանության բաժիններ և այլն:
Գուցե սա՞ է պատճառը, որ սահմանափակումների մեծ մասը վերացվեց, բայց արտակարգ դրությունը շարունակում է մնալ: Հայաստանի քաղաքացիները պետք է սովորեն ապրել ոչ միայն կորոնավիրուսի, այլև արտակարգ դրությա՞ն հետ համատեղ:
