Օրեր առաջ ԱԺ ամբիոնից Նիկոլ Փաշինյանն ակնարկեց, թե Արմեն Աշոտյանն անցյալ տարի փետրվարի հակածառուկյանական մշակույթի օրերին «պերեդոզ արեց» ու հիմա՝ ուղիղ մեկ տարի հետո, լքում է իր պաշտոնը: Իսկապես, կյանքում միշտ այդպես է` սպասվածից ավելի մատուցած ծառությունները երբեք չեն գնահատվում:
Մեկ տարվա վաղեմության թեմային անդրադառնալու որևէ ցանկություն չունեի: Դա արդեն պատմություն է, որի անիվը հնարավոր չէ ետ պտտել: Բայց կա մի հանգամանք, որն այնուամենայնիվ ստիպում է մի քանի նկատառում հայտնել: Անցած շաբաթ, երբ լրացավ հայտնի պատմության մեկ տարին, իշխանության տակ աշխատող լրատվամիջոցներն ակնհայտ պատվերի շրջանակներում կրկին թարմացրեցին թեման` իրենց հարմար մի քանի տեսանկյունով: Սա, իսկապես, տգեղ է, որովհետև Գագիկ Ծառուկյանն ուղիղ մեկ տարի է՝ դուրս է քաղաքականությունից, իր տեղը զիջել է բազում «արժանի և պատրաստաված գործիչների» և զբաղված է այլ գործերով: Հանրային կյանքում նա ներկա է կա՛մ բարեգործությամբ, կա՛մ սպորտով: Պատվիրել վարկաբեկող նյութեր նման պայմաններում, մեղմ ասած, անհասկանալի է: Փորձենք կետ առ կետ նշել, թե ինչ են տարածում մեկ տարի անց:
Ասում են՝ Ծառուկյանը քաղաքականության մեջ միշտ եղել է բացառապես Սերժ Սարգսյանի թույլտվությամբ: Մի՞թե այսօր նման սուտ և կեղծիք գրելու անհրաժեշտություն կա: Ծառուկյանը մի քանի տարի շարունակ եղել է ամենաբարձր վարկանիշով գործիչը և եղել է իշխանության միակ լուրջ այլընտրանքը: Ընդունում ենք, կարողացավ անել այնքան, որքան կարողացավ: Ընդունում ենք` չիրականացրեց միլիոնավոր մարդկանց իղձերը: Բայց ընդունենք նաև, որ հանուն պաշտոնի կամ անձնական բարեկեցության չծախվեց, գլխիկոր չմտավ կոալիցիա և այլն: Արեց այնքան, որքան կարողացավ: Երբ Ծառուկյանը սուր հակադրության մեջ էր իշխանությունների հետ, այդ նույն լրատվամիջոցները ամենաստոր վիրավորանքներն ու ստերն էին գրում նրա մասին: Դե եթե միշտ Սերժ Սարգսյանի թույլտվությամբ է քաղաքականության մեջ եղել, ապա ինչու էին այդ բազում, բայց մեկ կենտրոնից կառավարվող լրատվամիջոցները կատաղի պայքարում նրա դեմ:
Ասում են` իշխանությունները նրան պարգևատրեցին «Հայրենիքին մատուցած ծառույությունների համար» մեդալով: Բոլորն էլ գիտեն, որ այս մեդալը քաղաքականության հետ որևէ կապ չունի, և դա բացառապես Ցեղասպանության հարյուրամյակի միջոցառումների կազմակերպման համար հատկացված ահռելի ֆինանսական աջակցության համար է: Ի դեպ, պարգևատրման պաշտոնական արարողության ժամանակ Ծառուկյանը բացակայում էր և այդ չարչրկվող մեդալն էլ չի վերցրել: Խնդիրը մեդալը չէ, խնդիրը սուտն է: Ասում են՝ Ծառուկյանը վարկաբեկեց ընդդիմության գաղափարը: Ուղիղ մեկ տարի է՝ Ծառուկյանը քաղաքականության մեջ չէ: Թող այդ մեկ տարում ծնվեր այլ գործիչ, ծնվեին այլ ուժեր, որոնք կգործեին ավելի գրագետ ու ավելի արդյունավետ: Վերը հիշատակված ԱԺ նիստում պաշտոնապես ընդդիմադիր Դաշնակցության մասին խոսում էին որպես հարսի: Առնվազն 7-8 ելույթում նման ձևակերպում հնչեց: Հարս գնացող ընդդիմության գաղափար հաստատ Ծառուկյանի օրոք չկար: Ասում են՝ Ծառուկյանը խանգարում էր երկրի առաջընթացին: Ուղիղ մեկ տարի է անցել` ոչ մի խանգարող հանգամանք չկա: Բայց չկա նաև որևէ առաջընթաց: Համաձայնեք, որ առաջընթացը միայն փակվող խանութների ու բիզնեսների թվի ու արտագաղթի մեջ է: Այստեղ նույնպես ստել հնարավոր չէ:
Գեղամ Նազարյանի ՖԲ էջից
